پشت پنجره ام را کوبيد

گفتم که هستي ؟

گفت : آفتاب

بي اعتنا طناب را آماده کردم

پشت پنجره ام را کوبيد

گفتم که هستي ؟

گفت : ماه

بي اعتنا طناب را آماده کردم

پشت پنجره ام را کوبيدند

گفتم که هستيد ؟

گفتند هم? ستارگان دنيا

بي اعتنا طناب را آماده کردم

پشن پنجره ام راکوبيد

گفتم که هستي ؟

گفت د: يک پرند? آزادي

من پنجره را را اشتياق باز کردم

شعر از خسرو گلسرخي تقديم به شما به ما هم سر بزنيد و نظر بديد